Gel Diyemem, Dur ya da...

   " Bir gece...
     Yosun tutmuş, kirli denizin yanındaki gece...
     Gece, son gece, beni bırakıp gittiğin gün ki gibi, dün gece..."
    Güzel kız, beni bir başıma ve hatta sensiz bırakan deli kız. Belki de acımasız cani birisin. Bir sahtekar belki de, ihtimal ne olursa olsun söylediğin sözün her harfine inandım ama. İnanmakla yetinmedim bilirsin güvendim, en az benim kadar sende güvendin. Ama en az benim kadar pişman mısın yaşadıklarına? Benim kadar üzüldün mü öğrenirken birbirimize yediremediğimizi? Evet üzgünsündür, en az benim kadar. Aynı şeye üzülmediğimiz belli ama, sen eski sevgiliye, ben sana. Ben senin için bir eski sevgili olamadım, zaten bırakmazdım sevgili olsaydık seni yaşamamak için bu geceler. Geceler, her gece bizi pusuya düşürür, zor geçerler. Geceler uzun, geceler soğuk. Hele ki bu aylarda hiç çekilmez, berbat kış ayları, daha soğuk, daha uzun, ıstırabı bin kat daha fazla. Senle aynı gecede ayrı yerlerde ıstırabı kalbimize oturtup gel demişiz acılara, göz bebeğimi biraz daha del. Damla damla aktığına eminim yaşların geceleri yastığına, gözlerinden gönlüne akıyor olduğunu biliyorum aslında. Gel diyemem sana, ben de sana ilaç yok, ben de bana da ilaç yok. Zaten bilemem ki bin ilaçta sürsem ne çare, keşke gel diyebilsem? Ben seni unutamazken, diyebilir miyim unut gel gönlüme taht kur diye? Diyemem. Acıya, aşka, gecelere denk gelen sabahlara dek duran ıstıraba da alışmam lazım, ama alıştım diyemem. Sevdim, gül yanaklarında sevdim dikeni, gözlerinin içinde buldum sonumu. Gel diyemem ama unutsan da gelme diyorum sana. Gelme senle mutlu olamam, mutluluk nedir unuttum. Gelme, ben sensiz bir hayata tutundum yaşamıyor olsam bile. Sensiz bir ölümü düşünür oldum istemesem bile, gelme. Acı çekme benim gibi, unut ama benden uzak dur. Seni sevmenin kalbime ağır geleceğini bilmiyordum. Kalbim ezildi, tonlarca yükün altında.
                                                                                                  "Dur ya da,
                                                                                                  Gel, yüzüme o bin bir rengi tekrar çiz...
                                                                                                  Gel, kalbime yeniden atmayı öğret...
                                                                                                  Ama bu sefer giderken, beni de öldür.
                                                                                                  Öyle git... "

Yorumlar

Yorum Gönder

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ama...

Resim
    Bir kadın çiz ki gözlerime bir bahar güneşini andırsın bakışları, bir yaz gölgesine benzesin tutuşları, sonbahar akşamları gibi ağlayışları ve çaresiz kalsın tek çare kendisine uzanmış bir el bu kış gecesinde, kar, kıyamet. Gözlerin tatlı kadın sarıdan maviye bir şölendi gözlerin. Ağıt yakabilen her şeye rağmen gülebilen gözlerin. Yanakların, bir sarı kırmızı bir kaç renge tutulmuş, gözlerinde ki yalnızlığı emiyor çorak kalmaz artık.     Bir gece sonsuz bir gece, sensiz bir gece. Dışarıda kış, kıyamet. İçeride ise yalnız pusuya düşmüş bir yaralı adam. Öyle bir adam ki, "Bir adam çiz" desem, çizemezsin. Çünkü varlığı bile yokluk dolu bu adamın. Sen gecemin yıldızı, ışıl ışıl Sen dünde kalan hikayem, bugünüm. Yarınlar sen, seni dünde kayıp etmişken. Sen çıldırmış olmalı, dönemezsin bana. Sen yanlış yoldasın, sevemezsin beni. Senin gözlerinde bayram bol, Benim dünyamda hayat yok. Benim kalbim savaşta, Senin tüm vücudun barışık. Ağlamak bir de sorun bu,
Devamı

Gözlerin...

Gözlerin, Tek bakışta bir başka hayalde. Olabilirdik bir başkası, Senden ayrı, sensiz. Ya da sana mecbur yaşamalıydım hayatı. Yoktun bir ömür, Şimdi bir başkası sen, Ben bambaşka... Gözlerin, utanırım sus, Sesinde bulunca yıllarımızı. Sen diyerek senle bir ömür, Ya da sensiz bir ölüm... Özledim diyemeden, Özledim, Beklemeden seni...
Devamı

3. Şiir

Sevmeli bazen ölürcesine, Bazense ölümün yüzüne gülercesine. Biraz deli olmalısın aşk içindeyse, Azıcıkta aklın başında olmalı, hatıranı bir ömür taşımak için. Öleceğini bilmeli insan, ama aşkını öldürmemeli. Sahip çıkmalı bir ömür kalbine, Kalbi bir başkasında ise saadetlidir sevgisine. Dediğim gibi iki gözüm, can özüm. Aşkın beni bir ömür harlayacağını da bilsem, Ateş olurum, yakar geçerim seni üzeni. Gözündeki tek damla, failim olur, Kıyar canıma. Canını sıkanın da, sarılırım boynuna. Nefesini keserim, nefes olurum sana. Yıllar geçse belki, aylar geçtiği gibi. Bir umut, belki bir ihtimal katili olurum yıllar sonra, Kalbimde yeşermiş olan gülün. Canım yanıyor belki acımdan, Ama seni sevmekten bir türlü sıkılmadım. Hem bu gülün dikeni bana, gülü sana. Dikeni bendim zaten, gülü sen. Hem kendi canımı, hem de seninkini yakardım. Gül kokunu içime çekmek için, Neleri mi vermezdim? Kokunu bilmediğim doğru, Yüzünü görmeye şansım varken,
Devamı