1. Şiir

Bir kağıda yazdıklarım birikti,
İçime attıklarım azalmıyor.
İçim dışım sen ama ben senle eksildim.
Düşüveririm dön evine, kalbime,
Sensizlik senden kalan, tek sahibim.
Döneceksen bekletme,
Gelmeni beklerim yarından önce.

Kötü bir kumarmış,
Sensizlikle sen arasında oynamak.
Oynatmamak gölgemi anılarından,
Anımsamadan bekliyor insan,
Görmeden seviyorsa, zor mudur?
Hayallerimin ucunu yaktım, hiç solumadan,
Küllükte birikti umutlarım.
"Bir masaldı bu yaşananlar" dercesine, sen.
Dönmeyeceğini bile bile, hala bekliyorken.
Sen sarı saçlım, tek bakışlık yarim.
En büyük utancım senle,
Ama utanmadım, bir tek senden,
İnsan utanabilir mi sevdiğinden?

Hala seviyorken, her şey taze sanırsın.
Ben taze miyim peki, küf kokuyor yanaklarım.
Günler geçiyor, haftalar, aylar.
Geride bıraktık belki de bir yılı,
Koskoca yıl, sensiz tonlarca gün.
Sahibi olduğum o duygular,
Bana sahip olmadan gelmeliydin ama dönmedin.
İçimi çürütecek, bana emanet bıraktığın hasret.
Zaten gelme artık, ben kapılarımı mühürledim sana.
Feryat etmedim dön diye,
Tek başına dönmedin sen bana.
Ben sende bir idim,
Sensizlikle çoğalttın beni.

Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Ama...

Gözlerin...

3. Şiir