Blogcu'dan Son Kare

Bir kağıda yazdıklarım birikti, İç ime att ı klar ı m azalm ı yor. İ ç im d ışı m sen ama ben senle eksildim. D üşü veririm d ö n evine, kalbime, Sensizlik senden kalan, tek sahibim. D ö neceksen bekletme, Gelmeni beklerim yarından ö nce. K ö t ü bir kumarm ış , Sensizlikle sen aras ı nda oynamak. Oynatmamak g ö lgemi an ı lar ı ndan, Anımsamadan bekliyor insan, G ö rmeden seviyorsa, zor mudur? Hayallerimin ucunu yaktım, hi ç solumadan, K ü llükte birikti umutlar ı m . "Bir masaldı bu yaşananlar" dercesine, sen. D ö nmeyece ğ ini bile bile, ha la  bekliyorken. Sen sarı sa ç l ı m, tek bak ış l ı k yarim. En b ü y ü k utanc ı m senle, Ama utanmadım, bir tek senden, İnsan utanabilir mi sevdiğinden? Hala seviyorken, her şey taze sanırsın. Ben taze miyim peki, k ü f kokuyor yanaklar ı m. G ü nler ge ç iyor, haftalar, aylar. Geride bıraktık belki de bir yılı, Koskoca yıl, sensiz tonlarca g ü n. Sahibi olduğum o duygular, B

Teker teker kırdın sana uzanan elleri, Hazana çevirdin gül mevsimini. Gözlerimin uzaklara dalışı, aldanışı, Güneşin batışı ve senin yine gelmeyişin. Hasretime taktığım lakapların, Adına sevgi dediğim, Dünyalık hesapların gelmiyor ki sonu. Sevmediğin halde bana acıyorsun ya, Bırak da bir kez bu adam kendine acısın. Yalvarışlarım sana, Geçen günler, batan güneş bana koyuyor. Susma sen de fısılda rüzgara bir kaç harf, Senin meltemin hep buraya esiyor. Kokunu hala hissedebiliyorum, buralarda. "Uzaklardadır o." deyip, ağlamalarım yalan. Belki de senden önce yanaklarım hiç ıslanmadı. Bırakmadın beni, yakındasın. Benim için ağladığın, sana ağladığım, Sesinle geceyi sabah ettiğim vakitler hala hatırımda. Ne kadar sensiz olsam da hatıralarımda sen. Hatıralarıma ağlıyorum yalnızım derken.

Sevmeli bazen ölürcesine, Bazense ölümün yüzüne gülercesine. Biraz deli olmalısın aşk içindeyse, Azıcıkta aklın başında olmalı, hatıranı bir ömür taşımak için. Öleceğini bilmeli insan, ama aşkını öldürmemeli. Sahip çıkmalı bir ömür kalbine, Kalbi bir başkasında ise saadetlidir sevgisine. Dediğim gibi iki gözüm, can özüm. Aşkın beni bir ömür harlayacağını da bilsem, Ateş olurum, yakar geçerim seni üzeni. Gözündeki tek damla, failim olur, Kıyar canıma. Canını sıkanın da, sarılırım boynuna. Nefesini keserim, nefes olurum sana. Yıllar geçse belki, aylar geçtiği gibi. Bir umut, belki bir ihtimal katili olurum yıllar sonra, Kalbimde yeşermiş olan gülün. Canım yanıyor belki acımdan, Ama seni sevmekten bir türlü sıkılmadım. Hem bu gülün dikeni bana, gülü sana. Dikeni bendim zaten, gülü sen. Hem kendi canımı, hem de seninkini yakardım. Gül kokunu içime çekmek için, Neleri mi vermezdim? Kokunu bilmediğim doğru, Yüzünü görmeye şansım varken,

Sen Hala Neredesin... Şimdi ben bir gecede iken, yine senin düşüne yatarım. Eğer uyanamazsam bil ki yandım, bil ki öldüm. Hayalini kurmak sabahları, Ve her gece bunu düşlerimde canlandırmak. Bir geceden canım, diğer bir geceye atlarım ben. Benim şehrime doğmaz güneş, biliyor musun? Ben her gecemde senin hayalin ile kavrulur, Ölmeyi beklerim sabah olmadan. Uyanamam ama ölemem de, Bir başka kabus başlar her uyandığım da. Mutluluk düşler de başlar, Bir uçurumun başına iterim seni her düşümde. Uçurumdan ben düşerim de, sen hala neredesin? Uçarım dedim, bu sevda ile kuş olur uçarım. Ama bir ağırlık bindi gövdeme. Bu ne saçma haldir, ben yaşadığıma şaşarım. Sigara dumanından küf tutmuş odama uyanırım, Açarım penceremi biraz hava girsin diye. Ama, sen hala neredesin? Sen gideli çok olmuş, mavi bakışlı, Sen gideli hayli zaman geçmişte, Günlerim belirsiz, gidişlerin dün gibi yakın, Acıtır her nefesimde seni hatırlayışlarım. Gelene geçene seni sorarım, Am

   " Bir gece...      Yosun tutmuş, kirli denizin yanındaki gece...      Gece, son gece, beni bırakıp gittiğin gün ki gibi, dün gece..."     Güzel kız, beni bir başıma ve hatta sensiz bırakan deli kız. Belki de acımasız cani birisin. Bir sahtekar belki de, ihtimal ne olursa olsun söylediğin sözün her harfine inandım ama. İnanmakla yetinmedim bilirsin güvendim, en az benim kadar sende güvendin. Ama en az benim kadar pişman mısın yaşadıklarına? Benim kadar üzüldün mü öğrenirken birbirimize yediremediğimizi? Evet üzgünsündür, en az benim kadar. Aynı şeye üzülmediğimiz belli ama, sen eski sevgiliye, ben sana. Ben senin için bir eski sevgili olamadım, zaten bırakmazdım sevgili olsaydık seni yaşamamak için bu geceler. Geceler, her gece bizi pusuya düşürür, zor geçerler. Geceler uzun, geceler soğuk. Hele ki bu aylarda hiç çekilmez, berbat kış ayları, daha soğuk, daha uzun, ıstırabı bin kat daha fazla. Senle aynı gecede ayrı yerlerde ıstırabı kalbimize oturtup gel demişiz acıl

    Bir kadın çiz ki gözlerime bir bahar güneşini andırsın bakışları, bir yaz gölgesine benzesin tutuşları, sonbahar akşamları gibi ağlayışları ve çaresiz kalsın tek çare kendisine uzanmış bir el bu kış gecesinde, kar, kıyamet. Gözlerin tatlı kadın sarıdan maviye bir şölendi gözlerin. Ağıt yakabilen her şeye rağmen gülebilen gözlerin. Yanakların, bir sarı kırmızı bir kaç renge tutulmuş, gözlerinde ki yalnızlığı emiyor çorak kalmaz artık.     Bir gece sonsuz bir gece, sensiz bir gece. Dışarıda kış, kıyamet. İçeride ise yalnız pusuya düşmüş bir yaralı adam. Öyle bir adam ki, "Bir adam çiz" desem, çizemezsin. Çünkü varlığı bile yokluk dolu bu adamın. Sen gecemin yıldızı, ışıl ışıl Sen dünde kalan hikayem, bugünüm. Yarınlar sen, seni dünde kayıp etmişken. Sen çıldırmış olmalı, dönemezsin bana. Sen yanlış yoldasın, sevemezsin beni. Senin gözlerinde bayram bol, Benim dünyamda hayat yok. Benim kalbim savaşta, Senin tüm vücudun barışık. Ağlamak bir de sorun bu,